08.02.2022 -
Ten opzichte van 2020 zijn de consumentenprijzen wereldwijd sterk gestegen. Is de inflatie hier om te blijven? En wat betekent dat voor beleggers?
Het was een schot in de roos toen het Amerikaanse Bureau of Labor Statistics (BLS) voor december 2021 een consumentenprijsinflatie van 7,0 procent meldde - het hoogste inflatiecijfer in de VS sinds juni 1982. In lijn met de almaar stijgende inflatie voorspellen steeds meer financiële marktdeelnemers en centrale banken nu dat de prijsstijging niet langer als louter tijdelijk moet worden beschouwd, maar in de toekomst waarschijnlijk in duurzaam hogere inflatiecijfers tot uiting zal komen. Dit laatste zou in de toekomst (merkbaar) hoger kunnen liggen dan wat wij in de afgelopen tien jaar hebben gezien, toen de eurozone en de VS een gemiddelde inflatie van respectievelijk 1,3 en 1,6 procent per jaar bereikten.
Zelfs de Europese Centrale Bank (ECB) ontkomt niet meer aan dit nieuwe inflatieverhaal en heeft onlangs haar inflatieverwachting voor 2022 bijgesteld van 1,7 procent tot 3,2 procent. Hoewel de omvang van de voorspelde stijging wellicht als een verrassing kwam, zijn herzieningen van de inflatieprognoses aan de orde van de dag. In voorgaande jaren was de nauwkeurigheid van de jaarlijkse inflatieprognoses van de ECB eveneens beperkt. Zo had de centrale bank nog in december 2020 een inflatie in de eurozone van 1,0 procent voorspeld voor het kalenderjaar 2021. Als gevolg daarvan bleek de inflatie voor deze periode met 2,6% aanzienlijk hoger te zijn dan verwacht.
Toch kwam de prognose van de ECB voor eind 2020 niet uit de lucht vallen. De inflatie bedroeg in 2020 gemiddeld 0,3 procent en de mogelijkheid van een aanhoudend deflatoir klimaat werd besproken. De onzekerheden in verband met de pandemie waren toen enorm en de knelpunten in de voorziening en de energieprijsstijgingen die zich toen uiteindelijk voordeden, werden als uitzonderlijk beschouwd. Als gevolg daarvan hebben bijna alle centrale banken, instellingen en deelnemers aan de financiële markten het inflatiecijfer van vorig jaar niet correct voorspeld.
En nu, in een tijdsspanne van twaalf maanden, is de vrees voor deflatie (in de eurozone) en de zeer gematigde inflatieverwachtingen (in de VS) die eind 2020 nog bestonden, omgeslagen in een nieuw verhaal. Met andere woorden, we kunnen in de toekomst hogere inflatiepercentages verwachten dan in voorgaande jaren. Wat moeten we hieruit opmaken?
Niet alleen hebben de centrale banken in december 2020 op indrukwekkende wijze aangetoond dat zij kennelijk over beperkte capaciteiten beschikken met betrekking tot (kortetermijn)inflatievoorspellingen. Waarom zou de kwaliteit van de prognoses dan twaalf maanden later beter zijn?
Enerzijds zijn er nu al indrukwekkende aanwijzingen dat de loononderhandelingspositie van met name de "lage loners" in de VS de laatste tijd aanzienlijk is toegenomen. Het BLS meldde voor november 2021 een recordaantal van 4,5 miljoen ontslagnames, en ontevredenheid over lonen en arbeidsomstandigheden wordt blijkbaar vaker erkend door werknemers die hun baan opzeggen - vermoedelijk omdat het eveneens buitengewoon hoge aantal vacatures betere alternatieven belooft. En tweederonde- effecten van een permanent hoger loonpeil kunnen ertoe bijdragen de toegenomen inflatie op een hoger peil te houden.
Niettemin vormen de loonontwikkelingen in bepaalde sectoren slechts één component van de zeer complexe prijsvorming van de consumentenprijzen. Een belangrijk risico voor verrassingspotentieel in de andere richting kunnen de energieprijzen zijn, die in het afgelopen jaar al sterk zijn gestegen. Vanaf de tweede helft van 2022 zouden mogelijke dalingen van de volatiele energieprijzen een merkbaar deflatoir effect kunnen hebben indien de lagere energieprijzen worden vergeleken met de hoge prijzen van eind 2021.
Al bij al lijken (nog) hogere inflatiecijfers voorlopig waarschijnlijk. Gezien de grote onzekerheden die uiteraard besloten liggen in de aard van de inflatievoorspellingen, lijkt het evenwel niet raadzaam zich eenzijdig vast te leggen op het verhaal van duurzaam hogere inflatiepercentages voor 2022.
Voor de beleggingswereld lijken de gevolgen op lange termijn beheersbaar, ongeacht of er al dan niet een aanhoudende hogere inflatie is. De relatieve aantrekkelijkheid van reële activa (vooral aandelen) ten opzichte van nominale activa (bijvoorbeeld obligaties) blijft doorslaggevend.
Wegens de recordhoge overheidsschulden in samenhang met de toenemende aanvaarding van chronische (hoge) tekorten op de overheidsbegrotingen, hebben de centrale banken een aanhoudend groot belang bij lage of negatieve reële rentetarieven om de houdbaarheid van de schuld en dus de handelingsbekwaamheid van de regeringen te verzekeren. Wij verwachten dan ook niet dat de rente zal stijgen tot een niveau waarop beleggers het verlies aan koopkracht als gevolg van de inflatie kunnen compenseren of zelfs overcompenseren met de inkomsten uit staatsobligaties. Dit betekent dat aandelen naar onze mening aantrekkelijker blijven dan obligaties.
Voor de obligatiezijde vormen de waarschijnlijk hogere inflatiecijfers een dilemma. Obligaties blijven een laag rendement opleveren, zodat sommige beleggers in de verleiding kunnen komen om het rendementspotentieel van deze activaklasse te benutten door voor bijzonder lange looptijden te kiezen. Maar zelfs Amerikaanse staatsobligaties met een looptijd van tien jaar leveren slechts ongeveer 1,8 procent op, ondanks een recente inflatie van zeven procent.
Dit is bij lange na niet genoeg om het verlies aan koopkracht te compenseren. Natuurlijk zal dit verschil weer wat kleiner worden naarmate de inflatie afneemt. Voorlopig is er echter ruimte voor verdere stijgingen van de rendementen als gevolg van de toegenomen opwaartse risico's voor de inflatie. Een eenzijdige focus op lange looptijden kan daarom een dure (mis)beslissing zijn als de rente blijft stijgen en de obligatiekoersen van obligaties met lange looptijden daardoor onevenredig dalen.
Waar het op neerkomt, is dat het waarschijnlijk niet eens mogelijk is om nauwkeurige inflatie-, rente- en valutavoorspellingen te doen. Uiteindelijk is dit echter niet zo doorslaggevend voor het beleggingssucces, althans wanneer beleggers een duidelijke strategie op lange termijn volgen.
JURIDISCHE INFORMATIE
Dit document dient onder meer als marketingmateriaal.
De informatie in dit document en de meningen die erin worden geuit, weerspiegelen de standpunten van Flossbach von Storch Invest S.A. op het moment van publicatie en kunnen zonder voorafgaande kennisgeving worden gewijzigd. Informatie over toekomstgerichte uitspraken weerspiegelt de opvattingen en toekomstverwachtingen van Flossbach von Storch Invest S.A. Desalniettemin kunnen de feitelijke ontwikkelingen en resultaten aanzienlijk afwijken van de verwachtingen. Alle informatie is met zorg samengesteld. Er kan echter geen garantie worden gegeven voor de juistheid en volledigheid. De waarde van een belegging kan dalen of stijgen en het is mogelijk dat u het geïnvesteerde bedrag niet terugkrijgt.
In het verleden behaalde resultaten zijn geen betrouwbare indicator voor toekomstige resultaten.
Dit is geen aanbod om effecten te kopen of erop in te schrijven. De informatie en de schattingen in dit document vormen geen beleggingsadvies. De waarde van elke belegging kan dalen of stijgen en het is mogelijk dat u het ingelegde bedrag niet terugkrijgt. Voordat u een mogelijke investering doet, moet u met uw adviseur overleggen.
De informatie is onderworpen aan copyright, handelsmerk en industriële eigendomsrechten. Vermenigvuldiging, distributie, het beschikbaar stellen voor het ophalen of het online beschikbaar stellen van de video (overdracht naar andere websites), geheel of gedeeltelijk, in gewijzigde of ongewijzigde vorm, is alleen toegestaan na voorafgaande schriftelijke toestemming van Floosbach von Storch Invest S.A.. De omvang van de toestemming moet dan in acht worden genomen en er moet worden verwezen naar de herkomst van de reproductie en de rechten van Flossbach von Storch Invest S.A.
© 2023 Flossbach von Storch . Alle rechten voorbehouden .
Nederlands 
